diagnose; sensorische afwijking, gebrekkig geheugen, sterke veroudering,

Kan slecht een klein gedeelte van het beeld overbrengen, is kleurenblind, verkeert in een sterke maat van veroudering, kan niet veel onthouden.

Want de norm voor een camera is; 24 Megapixels (of meer)

Zo nieuw en modern mogelijk 

Van een bekend merk 

sensor

A sensor (also called detector) is a converter that measures a physical quantity and converts it into a signal which can be read by an observer or by an (today mostly electronic) instrument

Een sensor of 'voeler' is een kunstmatige uitvoering van wat in de biologie een zintuig wordt genoemd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Sensor

waar nemen

Portret

Het portret wordt steeds completer;

Petra

*Een intervieuw waarbij haar stem belangrijk is en waarin ik als omgevingsfactor fungeer; wat gebeurd er tussen ons? Wat is haar invloed op mij? Wat is mijn invloed op haar?
*Het landschap; haar kaart van het gebied; vanuit perspectief bewakingscameran (ze denkt dat ze in de gaten gehouden wordt)
*Haar kamer, die ik "bespied" vanuit de vier boven hoeken van haar ruimtes, door het raam en door de gaatjes van de "douchekop".

Marco

* Intervieuw; (ik in relatie tot hem, hij in relatie tot mij) Welke taal spreekt iemand?
* Kamer (bewegend beeld; evt door hem zelf gefilmt?)
* Het gebied/ eiland; zijn kaart van het gebied (Alles bewogen gefotografeerd)

Jan

Het portret van Jan bestaat uit;

* Zijn kamer (Is zijn kaart van het gebied)
* Intervieuw ( Zijn verhaal aan mij of aan zijn omgeving)

Pieter Martines (?)

* Zou een intevieuw toch mogelijk zijn op deze manier?
* Zou ik zijn kamer (of de gezamelijke ruimte) mogen fotograferen?
* Hoe ziet het terrein er voor hem uit? Mutaties, vierkanten, woorden, stratenboek?

Maria

* Haar kamer (toch?)
* Haar portret (uiterlijk:)
* Haar stem ( van een eerder filmpje)
* Haar Grote Beek; heilig? Ze is Maria; hoe zou ze het terrein beleven

Cornelis

* Zijn werk kamer; hoe ziet die er uit? Waar zit hij?
* Een intervieuw; hoe verhoudt hij zich tegenover mij en de clienten?
* Hoe beleeft hij de Grote Beek? Zijn kaart van het gebied?

Marco

Gister liet Marco mij een filmpje zien die hij had gemaakt op een muziekfestival waar hij was geweest. Het was bewegend beeld; van links naar rechts van onder naar boven en bestond vooral uit diagonale lijnen. De camera ging net als zijn ogen alle kanten op, heel snel. Twee minuten stil zitten vind hij lang. Ik denk dat het een interessant intervieuw wordt :)
Ik zie ook een landschapsfoto voor me dat hier wel goed bij past. Zijn kamer en het GGZE-terrein in volle beweging. En het intervieuw waarbij ik hem spiegel door zijn bewegingen te volgen. Hij zal om me heen lopen en ik volg hem met mijn lichaam en ogen.

De kunst van het weglaten II

Naar aanleiding van gister heb ik (weer) besloten de uiterlijkheden van de geportretteerde buiten beeld te houden. Ik ga een aantal patiënten interviewen en richt daarbij de camera op mezelf. Het gaat niet om mij, maar het gaat om de ontmoeting tussen twee werelden.

'lelijk,'lelijjjjk'!

Gister gaf ik aan de geportretteerden hun portret. De eerste die ik opzocht was Petra; ze was blij met haar foto's. Eerlijk zei ze welke ze wel en welke ze niet wilde hebben, zoals de drie foto's die ik had genomen door haar witte gordijnen vond ze maar vaag; die hoef ik niet! Ze koos een paar foto's waar ze mooi op stond.
Daarna benaderde ik de poncho-man. Hij wilde zijn foto niet zien. Hij vroeg me wat ik er mee ging doen. 'In het bestuursgebouw ga ik exposeren', zei ik.
Toen ik hem vroeg wat hij vandaag ging doen, antwoordde hij 'aapjes kijken in het bestuursgebouw'.
Daarna kwam ik Steven tegen en zei dat ik hem zijn portret wilde geven. Toen hij hem van mij aannam zei hij 'o, lelijk portret'.'lelijjjk'
Dit was wederom een confrontatie met het "uiterlijke". Ik vind ze mooi, gewoon zoals ze zijn. Maar toch worden de portretten slechts van de buitenkant bezien. Terug naar de kunst van het weglaten!