In het blauwe licht van het toilet wast Petra keer op keer haar handen. Schoon moeten ze. Ik vroeg me al af waarom ze zo vaak douchegel en zeep kocht. Ik heb het fragment gefilmd.
Fragmenten van mensen, dat wil ik laten zien. Omdat het ook momenten zijn die weer kunnen vervliegen. Zoals Petra die twee maanden geleden nog stemmen hoorde en nu niet meer; door het toegediende depot, zegt ze.
Of zoals de patiënten die nu patiënt zijn maar straks misschien ervaringsdeskundige. De staat waarin iets is vervliegt. Alles is in beweging.
Ook ik...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten