Het project nog eens overdenkende; de portretten; zoals verwacht was er een verschil tussen de houding van de mensen die opgenomen waren in de instelling en de mensen die er werkzaam waren of de mensen die er een tijdelijk bezoek brachten.
Mijn verwachting was dat ik de patiënten moeilijk op de foto zou krijgen en dat de medewerkers en overige mensen zonder moeite deel zouden nemen. Gek genoeg bleek het tegendeel waar. Ik observeerde beiden. Zag al snel dat de medewerkers nog even een hand door het haar haalden of een paar keer ongemakkelijk van positie veranderden. De patiënten daarentegen gingen staan en voelden (denk ik) geen noodzaak zich anders voor te doen. Deze foto's zijn dan ook wat ze zijn zonder aanpassing; goed. De instelling van de patiënt is puur als dat van een kind dat zich nog niet spiegelt aan de buitenwereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten